Remember, remember the 6th of December

Βία, καταστροφές και άλλη βία, δολοφονικές επιθέσεις τόσο από τη μια όσο και από την άλλη πλευρά, μίση πάθη, ΜΜΕ που αυτοφιμώθηκαν, blog της υπερβολής….βαρέθηκα. Πότε θα πάψουμε επιτέλους να βρισκόμαστε σε εμφύλιο πόλεμο; Πότε θα πάψει να υπάρχει λογοκρισία; Δεν πέρασε η μεταπολεμική περίοδος; Δεν πέρασε η μεταπολίτευση; Πότε θα έρθει αυτό το έρμο το “μετά”, των μετά εποχών, να ηρεμήσουμε λιγάκι, μπας και δούμε καμία άσπρη μέρα;
Θεσσαλονίκη, Αντιγονιδών. Διαδηλωτές περικυκλωμένοι, καθισμένοι στο έδαφος αφού έχουν εισπράξει το κατιτίς τους από τις δυνάμεις “ασφαλείας”, με έναν εξ αυτών να κείτεται αιμόφυρτος στο έδαφος και το ασθενοφόρο να μη κάνει την εμφάνιση του από πουθενά, περιμένουν στωικά να υποστούν της συνέπειες της τύχης τους. Μετά από παρέμβαση επέμβαση των κλασσικά πανταχού παρόντων βουλευτών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α (οι οποίοι μου δίνουν την εντύπωση πως προσπαθούν εναγωνίως να κερδίσουν τη συμπάθεια των διαδηλωτών μπας και δούνε τα ποσοστά τους στις εκλογές να ανεβαίνουν, αλλά για να λέμε και του στραβού το δίκιο, πάλι καλά που υπάρχουν και αυτοί γιατί δεν βλέπω και κανέναν άλλον από τα κόμματα εξουσίας να του καίγεται καρφί για το αν καταπατούνται τα δικαιώματα των κατοίκων αυτής της χώρας ….σιγή βρωμοκέφαλου ιχθύος) και της σύμφωνης γνώμης του εισαγγελέα, όλοι αφήνονται ελεύθεροι να συνεχίσουν τη πορεία, αφού πρώτα τους αφαιρέθηκαν οι τσάντες με το “πολεμικό υλικό” που με τόσο ζήλο επιδείκνυαν οι δυνάμεις ασφαλείας στις τηλεοπτικές κάμερες. Πέτρες, μολότοφ, (Ήταν άραγε των διαδηλωτών; Μπορεί και να ήταν, αλλά θα μου επιτρέψετε να διατηρήσω και κάποιες από τις επιφυλάξεις μου, μιας και οι άνθρωποι της τάξης-αταξίας, μας έχουν συνηθίσει σε τέτοιες προβοκατόρικες χουντικοκαταγώμενες τακτικές, κατά το παρελθόν. Αρκεί να θυμηθώ εκείνο τον έρμο τον διαδηλωτή του οποίου πριν χρόνια πήγαν να του χρεώσουν μια τσάντα με μολότοφ η οποία αποδείχτηκε εκ των υστέρων, από φωτογραφικό υλικό, ότι δεν ήταν δική του και πως απλά οι μπασκίνες προσπάθησαν να του κάνουν ένα εκρηκτικό “δωράκι”) σημαίες και αντισφυξιογόνες μάσκες. Το τελευταίο το άκουσα και στις ειδήσεις προχθές, μετά την έφοδο στο στέκι Ρεσάλτο και απόρησα…από πότε οι αντισφυξιογόνες μάσκες είναι στοιχείο εγκληματικής πράξης;;; Αν πάψουν να πέφτουν χημικά (τα οποία ποιος ξέρει τι μακροχρόνιο αντίκτυπο θα έχουν στην υγεία όλων αυτών που τα εισπνέουν) δεν θα υπάρχουν και αντισφυξιογόνες μάσκες. Ειδάλλως ας τις αφαιρέσουν από τον εξοπλισμό τους και τα ΜΑΤ και ας υποστούν και αυτοί τις ίδιες συνέπειες με τα θύματα τους, όποιες και αν είναι αυτές.
Έλεγα λοιπόν για το Ρεσάλτο. Όλα τα τηλεοπτικά κανάλια διαλαλούν από προχθές τη τεράστια επιτυχία της HELL.ASS. “Ακράδαντα στοιχεία βρέθηκαν σε στέκι αναρχικών στο Κερατσίνι, μεταξύ αυτών, άδεια μπουκάλια (!), αντισφυξιογόνες μάσκες (!!), ένας Η/Υ (!!!) και ένα μπετόνι με πετρέλαιο(!!!!)”….έλεο έλεο! Ακράδαντα στοιχεία my ass! Aν αυτά είναι στοιχεία, ας ξεκινήσω από τώρα να πίνω ότι κρασί, ούζο και μπύρα έχω στο σπίτι ώστε να τα τελειώσω και να εξαφανίσω τα μπουκάλια μιας και είναι εν δυνάμει εμπρηστικές βόμβες, να θυμηθώ να πετάξω το οινόπνευμα αφού πρόκειται για εύφλεκτο υλικό, οποιοδήποτε μαχαίρι μπορεί να θεωρηθεί υποψήφιο φονικό όπλο, το εφεδρικό γκαζάκι για το καμινέτο, τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα και το ίδιο το καμινέτο, τις φούτερ με κουκούλα, γιατί ο νόμος μαλακία αν και δόθηκε η υπόσχεση ότι θα ακυρωθεί εξακολουθεί να υφίσταται, τις πινέζες, το σφυρί, το σφυρί no.2, το γαλλικό κλειδί, τα καρφιά, τα μαύρα σταράκια, τα γκρι τα σταράκια και οτιδήποτε άλλο έχει αστράκια πάνω του μιας και όπως έχει αποδειχτεί κατά το παρελθόν, έλκουν το ενδιαφέρον των ανθρώπων του νόμου όπως το φως τις πεταλούδες της νύχτας. Φανταστείτε τι είχε να γίνει αν σε κάποια από αυτές τις συγκεντρώσεις κατέβαινε και ο Φλωρινιώτης, εγκεφαλικό θα παθαίνανε από τον χαμό των λάμψεων από τις πούλιες, τις χάντρες και τα στρας! Θα τρωγόταν μεταξύ τους για το ποιος θα του την πρωτοπέσει…ok ο Φλωρινιώτης θα έτρωγε πολύ ξύλο, αλλά οι υπόλοιποι θα την έβγαζαν καθαρή…μήπως δεν είναι και πολύ κακή η ιδέα μου;;; Μήπως θα έπρεπε να κλωνοποιήσουμε τον Φλωρινιώτη, σε πολλά μικρά Φλωρινιωτάκια τα οποία θα ξαμολάμε μπροστά από τις πορείες; Ούτε μολότοφ, ούτε πέτρες ούτε τίποτα. Άσε που αν μας βγούνε γρήγορα και τσαχπίνικα, δεν θα τους μείνει πνευμόνι από το κυνηγητό!
Αλλά ξέχασα, για το 2009 δεν είναι και πολύ της μόδας το πεζοπόρο τμήμα της αστυνομίας, το φετινό must είναι οι έφιπποι οι οποίοι είναι γρήγοροι, γενναίοι, παράτολμοι και επιδεικνύουν υπερβάλλοντα ζήλο! Είναι αυτοί που στο διάβα τους, με το όχημα που τους έχει παραχωρηθεί από το κράτος για να κάνουν τη δουλειά τους, παίρνουν παραμάζωμα είτε πενηνταπεντάχρονες (τις οποίες αφού τις εμβολίσουν και τις ρίξουν στο έδαφος με αρκετές κακώσεις στη συνέχεια τις ξυλοφορτώνουν καθώς και οποιονδήποτε άλλο τρέξει να τις παράσχει τις πρώτες βοήθειες) είτε παρασέρνουν και έναν και δυο και τρεις και τέσσερις διαδηλωτές-κουκουλοφόρους…το δεύτερο προσωνύμιο δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να το παίζει θεός με τη ζωή οποιουδήποτε, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για έναν άνθρωπο διορισμένο από την πολιτεία, αμειβόμενο από τις τσέπες μας, ο οποίος έχει ορκιστεί να φυλάει και να προστατεύει το κράτος και τους πολίτες αυτού και όχι να χρησιμοποιεί τα εργαλεία που το έχουν δοθεί εναντίον αυτών. Φανταστείτε έναν οδηγό άρματος μάχης να περνάει πάνω από κόσμο σε μια συγκέντρωση…Βρε! Αυτό έχει γίνει!…Α ρε άπαιχτη νεοελληνική ιστορία με τα άπειρα κωμικοτραγικά γεγονότα σου, οι τότε “λεχρίτες”, “αλητάμπουρες”, σημερινοί κυβερνώντες που επιδίδονται στις ίδιες αθλοπαιδιές με τους προκατόχους τους. Που είσαι Ραφαηλίδη, να γράψεις το sequel! Οι “υπαλληλίσκοι” δέρνουν τα αφεντικά τους, τα πόδια βαράνε το κεφάλι και άλλα τέτοια τραγελαφικά.
Κάπου διάβασα σε comment στο Internet το ακόλουθο: “πω, πω ο μπάτσος παίζει bowling!”. Με το κεφάλι σου έπρεπε να παίζει bowling ηλίθιε, αν σκότωνε κανέναν και η κατάσταση εκτρέπονταν και γινότανε πολύ χειρότερα από τα περσινά, τι θα έλεγες μετά; Άσε ξέρω, αναρχοκουμμούνια (ατυχής πάντρεμα δυο διαφορετικών ιδεολογιών από ημιμαθείς, ημιάγριους αυτοχριζόμενους υπερασπιστές της έννομης τάξης και του περήφανου έθνους), βρωμολεχρίτες και τα τοιαύτα. Αλλά λένε ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται…όχι πως και από την άλλη πλευρά δεν υπάρχουνε λύκοι. Και εκεί υπάρχουν τα αντίστοιχα ρεμάλια που ανοίγουν κεφάλια και δεν εκτιμούνε την ανθρώπινη ζωή. Βαφτίζονται αναρχικοί αλλά θα μπορούσανε κάλλιστα να είναι στη θέση κάποιου εξίσου ανεγκέφαλου ακροδεξιού ή του Ζητά(γιατί και αυτός ανεγκέφαλος είναι) που παρέσυρε τα τέσσερα άτομα, απλά δεν στρώσανε τον κώλο τους κατά την περίοδο των πανελληνίων και κατέληξαν στο αντίπαλο στρατόπεδο. Η αναρχία δεν πρεσβεύει το μίσος προς τον συνάνθρωπο και τον μηδενισμό της ανθρώπινης ύπαρξης. Κάποιος μου είπε ότι αναρχία και Χριστός κάνουν πολύ παρέα τώρα τελευταία…τους έφεραν κοντά, λέει, όσα έχουν γίνει στο όνομα τους, ερήμην τους!
Είπα Χριστός, έκανα συνειρμό με τη θρησκεία και από τη θρησκεία μεταπήδησα σε αυτούς τους τύπους που είναι για γέλια…έλα μωρέ αυτούς που ανήκουν σε αυτή την ομάδα η οποία δεν μπορεί να ξεφύγει από τα φαντάσματα του παρελθόντος…ΧΑ; ΧΑΧΑ; ΧΑΧΑΧΑ; Κάπως έτσι τέλοσπαντων. Αυτοί οι θλιβεροί κλόουν πάλι παρατάχθηκαν απέναντι σε διαδηλωτές, μαζί με τις αστυνομικές δυνάμεις, φορώντας κουκούλες και προκαλώντας το δημόσιο αίσθημα. Κύριε Χρυσοχοΐδη, όσο ήσουν στην αντιπολίτευση, δήλωνες ότι πρόκειται για μια εγκληματική οργάνωση , τι συνέβη και επιτρέπεις σήμερα στους υπαλλήλους σου να εμφανίζονται χεράκι χεράκι με τους σύγχρονους ταγματασφαλίτες; Αλλά ξέχασα, εσύ δήλωσες ευχαριστημένος με την εξέλιξη των πραγμάτων και με το οτι περιορίσατε τις ζημιές στο ελάχιστο, αυτό θα σε πειράξει;. Είσαι ευχαριστημένος με τους υπαλληλίσκους σου να περιφέρονται κραδαίνοντας στα χέρια τους τα υπηρεσιακά τους περίστροφα, να εμβολίζουν με τα οχήματα τους πολίτες αυτού του κράτους (Υπουργείο προστασίας του πολίτη και τα αρχίδια μου κουνιούνται), να πραγματοποιούνται εκατοντάδες αναίτιες προσαγωγές για να φακελώσετε κόσμο, να ρίχνετε λάσπη περι ξυλοδαρμών για να προκαλέσετε το δημόσιο αίσθημα. Είσαι ευχαριστημένος με τις τακτικές των σωμάτων σου να επιδίδονται σε πετροπόλεμο, σαν να μην τους φτάνουν τα χιλιαδυο κλαπατσίμπανα που κουβαλάνε πάνω τους, να επιδίδονται σε φραστικό πόλεμο με τους διαδηλωτές να ανοίγουν το στόμα τους και να βγαίνει οχετός, να εισβάλλουν σε μπλοκ πορειών ως άλλοι αγανακτισμένοι πολίτες και να προσπαθούν με την προκλητική τους συμπεριφορά να τις αμαυρώσουν και γενικότερα με τις τακτικές γκεσταπικού τύπου που εφαρμόστηκαν για ακόμη μια φορά. Και μετά βγαίνεις και προσπαθείς να ρίξεις στάχτη στα μάτια και να κερδίσεις τις εντυπώσεις...κατάργηση των δακρυγόνων από το 2010, υποχρεωτικά θα πρέπει να φέρουν τα διακριτικά τους οι μέχρι τώρα ανώνυμοι τραμπούκοι...για πες μας τι έχεις κατά νου για το μέλλον, ώστε να κρίνονται τα δακρυγόνα μη απαραίτητα;...πλαστικές σφαίρες; Λυσσασμένα πιτμπουλ; Καλύτερα ας σταματήσω όμως, μη σου δίνω και ιδέες...να σου υπενθυμίσω μόνο μια από τις δηλώσεις σου με το που ανέλαβες το ρημαδουποργείο σου “Όποιος ακουμπήσει πολίτη θα φύγει από το Σώμα” δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δεν εκράτεις, εδώ επικρότησες όλες αυτές τις αυθαιρεσίες, περιμένεις να πιστέψουμε ότι θα διώξεις τους αλήτες;

Ο Δεκέμβρης μέχρι πρότινος ήταν ο αγαπημένος μου μήνας, παιδί του χειμώνα γαρ. Από πέρυσι όμως μου προκαλεί μια απέραντη θλίψη όταν ο νους μου ανατρέχει στα Δεκεμβριανά no2. Δεν ξέρω για πόσο θα κρατήσει αυτό, μιας και όλα τα επίπονα είναι περαστικά και απλά αφήνουν τα σημάδια τους στο κορμί μας όπως αυτά που αποκομίσαμε από τις πτώσεις από το ποδήλατο όταν ήμασταν μικροί και από άλλα παράτολμα εγχειρήματα μας, τα οποία στέφθηκαν με αποτυχία. Σημάδια που δεν πονάνε πλέον, όμως είναι εκεί για να μας υπενθυμίζουν συνεχώς το ότι κάποτε πονέσαμε επειδή υπήρξαμε επιπόλαιοι. Remember, remember....
Κλείνω τη τηλεόραση, η οποία τόσο εύκολα αλλάζει στρατόπεδα, πέρυσι με τους διαδηλωτές φέτος με τις μπασκίνες, τουμπεκί ψιλοκομμένο κάνουν πλάτες στη νέα “σοσιαλιστική” κυβέρνηση, τα blog στα οποία διεξάγονται μάχες “σώμα με σώμα” και βρίθουν από σχόλια μίσους, πατάω το play κλείνω τα μάτια και αφήνομαι σε ήχους και τους στίχους τραγουδιών τα οποία γεννήθηκαν από ανθρώπους οι οποίοι τα άφησαν στην μαύρη μοίρα τους και αυτά μέσα από τις κακογραμμένες ηχογραφήσεις διαμαρτύρονται για μια ζωή χωρίς μέλλον…ότι γίνεται και με τους κατοίκους αυτού του κρατιδίου δηλαδή.