Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Don't cry for me Argentina

5 Μαΐου 2010. Τρεις νεκροί…τα τρία πρώτα θύματα της νέας εποχής που προλογίζουν όλα τα ΜΜΕ εδώ και μήνες. Το ορθότερο είναι να λέμε οι τρεις πρώτοι νεκροί, γιατί θύματα είμαστε όλοι μας, εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ξεχάστε την Ελλάδα που ξέρατε, υποδεχτείτε μια χώρα που δεν θα θέλατε ούτε για τον χειρότερο εχθρό σας. Μια χώρα ανδρείκελο, κορμί βορά στις ορέξεις των λοιπών μας εταίρων, των “οίκων αξιολόγησης” (ένα μπορντέλο είμαστε) και των λοιπών όρνεων, παραδομένη στο έλεος των αντίκτυπων της οικονομικής κρίσης, των σκανδάλων, του ψεύδους, των ελλειμμάτων, της κακοδιαχείρισης του εθνικού της πλούτου. Μια χώρα που τη ρήμαξαν κλέφτες, και που τώρα άλλοι κλέφτες στη θέση τους, ντεμέκ ψάχνουν να βρουν το που πήγαν τα λεφτά! Σιγά μη τα βρούνε, βγάζει κόρακας, κοράκου μάτι; Το ένα ψέμα ακολουθεί το άλλο, η τρομοκρατία έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας. Θα σας κάνουμε, θα σας ράνουμε και χίλια μύρια ακόμη, στο τέλος πραγματοποιούνται οι μισές τους απειλές και ο κόσμος ανακουφισμένος ξεφυσάει και λέει και ευχαριστώ. Παράλληλα, έχουν καταφέρει να μας πιπιλίσουν τον εγκέφαλο, προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος για τα χειρότερα που είναι να επέλθουν.

Θα δώσουμε αυξήσεις. Όχι δεν θα δώσουμε αυξήσεις. Είμαστε οι μόνοι που μπορούν να κυβερνήσουν αυτόν τον τόπο, γιατί ξέρουμε τι μας γίνεται. Λυπούμαστε, δεν γνωρίζαμε την τραγική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Οι εταίροι μας θέλουν την κεφαλή μας επί πίνακι. Οι εταίροι μας, μας στηρίζουν. Θα πάμε στο Δ.Ν.Τ. όχι δεν θα πάμε στο Δ.Ν.Τ. Η Ελλάδα χρεοκοπεί, όχι δεν θα χρεοκοπήσουμε, η οικονομία μας αντέχει. Φάσκουν και αντιφάσκουν, προκαλούν σύγχυση και ο κόσμός δεν ξέρει πώς να αντιδράσει. Φοβάται, μαζεύεται και περιμένει τα καθέκαστα. Να βγει στο δρόμο και να τους πάρει στο κατόπι; Να κάνει υπομονή και να συστρατευτεί μαζί με την κυβέρνηση και να κάνει τα αδύνατα δυνατά, για να στηρίξει τη χώρα του σε αυτή τη δύσκολη στιγμή; Δυστυχώς, επιλέγει το δεύτερο, γιατί ο έλληνας διακατέχεται από μια μαλακία η οποία υπάρχει μόνο στο ελληνικό λεξιλόγιο, το φιλότιμο. Συνεπώς κάνει το κορόιδο και βάζει πλάτη. Μέτρα στα μέτρα, στέρηση στη στέρηση, σκύβει το κεφάλι, βάζει το χέρι βαθιά στη τσέπη και πληρώνει τα σπασμένα των άλλων, γιατί κατά βάθος ελπίζει να γίνει σκανδιναβός, να νοιάζεται για τη χώρα του και η χώρα του για αυτόν. Αυτό όμως προϋποθέτει αμφότερες οι πλευρές να αντιλαμβάνονται τα πράγματα καθ’ αυτόν τον τρόπο. Όταν όλα τα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης στοχεύουν κυρίως τη τσέπη του μικροαστού (ο οποίος είναι και η πλειονότητα του πληθυσμού), χωρίς να αγγίζουν ιδιαίτερα τα βαριά πορτοφόλια, τότε ο επίδοξος σκανδιναβός, βγάζει το προσωπείο του και αποκαλύπτει το βαλκανικό του πρόσωπο.
Με αφορμή την αντιμετώπιση της κρίσης, καταργήσανε τον 13ο και 14ο μισθό από όλες τις συντάξεις και όλους τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, αδιακρίτως. Τη σημασία έχει άλλωστε, αν κάποιος αμείβεται με 800-900€ και κάποιος άλλος με 3000 και 4000€. Δημόσιος υπάλληλος ο ένας δημόσιος και ο άλλος. Η μπάλα, όπως ήταν φυσικό, πήρε και τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος μπορεί να “γλίτωσε” προς το παρόν τον 13ο και 14ο μισθό (τα λέμε το Σεπτέμβριο), όμως οι αποζημιώσεις σε περίπτωση απόλυσης μειώθηκαν περίπου κατά 60%, το ποσοστό των εργαζομένων που έχουν πλέον δικαίωμα να απολύουν οι εργοδότες κάθε μήνα, ανήλθε στο 4% (δηλαδή αύξηση 2%), ενώ ο αρχικός μισθός έχει μειωθεί και πλέον αγγίζει μόλις τα 560€ . Μέτρα για την αναστήλωση της ελληνικής οικονομίας και γενικότερα για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας όπως λένε στην Ευρώπη και που παπαγαλίζει η ελληνική κυβέρνηση. Τώρα πως γίνεται μειώνοντας την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και εξανεμίζοντας το μικρό αίσθημα ασφαλείας για το μέλλον, να τονώσει κάποιος την οικονομία και να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα μιας χώρας, ακόμη δεν το έχω καταλάβει…μάλλον τρέλα πουλάνε! Προσωπικά εμένα μου δίνεται η εντύπωση πως έχουν τεθεί και πάλι οι βάσεις για να δράσουν, για ακόμη μια φορά ανενόχλητοι, οι απόγονοι των μαυραγοριτών, είτε αυτοί προέρχονται από το εσωτερικό είτε από το εξωτερικό.
Ο έλληνας, ως επί το πλείστον, δεν είναι χαζός, απλά χοντρόπετσος. Χοντρόπετσος και φοβητσιάρης. Αλλά ακόμη και αυτού του τύπου οι άνθρωποι κάποια στιγμή φτάνουν στο αμήν, αν τους χτυπάς συνεχώς και δεν τους αφήνεις να πάρουν ανάσα. Ένα ζώο όταν φοβάται και νιώθει στριμωγμένο χωρίς διέξοδο διαφυγής, πρώτα προειδοποιεί και εν συνεχεία αν δεν εισακουστεί επιτίθεται για να σωθεί. Το ίδιο συνέβη και με τους έλληνες μόλις χθες. Είχαμε δείξει τα δόντια μας πρωτύτερα (2008 & 2009) όμως κανείς δεν έδωσε σημασία. Προχθές ξεχύθηκαν στους δρόμους χιλιάδες κόσμου. Άλλοι λένε 60.000, άλλοι 100.000 ενώ ακούστηκε και ο αριθμός των 150.000 και αυτό δεν είναι παρά μόνο η αρχή, γιατί και το πλήθος αποτελούνταν ως επί το πλείστον από δημοσίους υπαλλήλους και φοιτητές. Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, οι αγρότες και οι λοιπές κοινωνικές ομάδες δεν έχουν κάνει ακόμη την εμφάνιση τους, όμως μελετώντας τα σημεία των καιρών θεωρείται βέβαιο πως σύντομα θα βρεθούν στους δρόμους και αυτοί! Δυστυχώς η πρώτη μέρα αμαυρώθηκε όταν άγνωστοι (δεν με ενδιαφέρει αν ήταν χρυσαυγίτες, αναρχικοί ή ασφαλίτες) πέταξαν μολότοφ σε κατάστημα τράπεζας και από την πυρκαγιά που προκλήθηκε, βρήκαν τραγικό θάνατο από ασφυξία, τρεις υπάλληλοι της που εργαζόταν εντός. Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος έσπευσε να εκμεταλλευτεί το γεγονός και να εκδηλώσει τη θλίψη του για να κερδίσει την συμπάθεια του κόσμου. Ακούστηκαν λόγια παρηγοριάς και δόθηκε η υπόσχεση να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι οσονούπω! …ποιος ξέρει ποιοι θα είναι οι καημένοι που θα πληρώσουνε τη νύφη! Κύριοι κυβερνώντες, βρήκα τον έναν! Βγενόπουλος λέγεται και ενώ γνώριζε ότι θα πραγματοποιηθούν πορείες τεράστιες σε όγκο ότι κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρχουν συρράξεις και έκτροπα, δεν έκλεισε τα καταστήματα στο κέντρο και άφησε τους υπαλλήλους του να εργάζονται, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο τη ζωή τους…αν δεν είναι αυτό έγκλημα, τι είναι; Αλλά δεν μιλάτε, όλοι κάνετε τουμπεκί ψιλοκομμένο, χαζοί είστε να δαγκώσετε ένα από τα χέρια που σας τρέφει;

Γι’ αυτό, για τους έλληνες μη κλαις Αργεντινή, γιατί πλέον έχουν κατέβει στους δρόμους και στα χέρια κρατάνε πέτρες. Μακάρι εκτός από τους πολιτικάντηδες μας, με τις πέτρες να μπορούσαμε να πάρουμε και την Ευρώπη, η οποία έδειξε το πόσο ανάξια των περιστάσεων είναι μη έχοντας κάνει οτιδήποτε για να σταματήσει την κατρακύλα της ελληνικής οικονομίας ώστε να προστατέψει την ελληνική κοινωνία από τον εξευτελισμό και την εκμετάλλευση και ας γνώριζε όλη την αλήθεια, από την εποχή του Σημίτη ακόμη. Όλοι στάχτη και μπούρμπερη!

Γι’ αυτό σου λέω Αργεντινή, σταμάτα να κλαις. Βάλε τον καφέ να ψήνεται, γιατί έχουμε ανοίξει πανιά και σύντομα θα είμαστε κοντά σου. Εγκαταλείπουμε την Ευρώπη και ερχόμαστε να γίνουμε νοτιαμερικανοί. Ευρωπαϊκή συνείδηση ούτως η άλλως δεν αποκτήσαμε ποτέ και ούτε θεωρώ πως έχει αποκτήσει και κανείς άλλος στην υπόλοιπη Ευρώπη. Μαζί μας φέρνουμε και τα λαμόγια που μας φέρανε σε αυτά τα χάλια, γι’ αυτό ετοίμασε και την πυρά…