Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

Α.Ρ.Η.

12:03...μόλις επέστρεψα σπίτι, μετά από μια Πεμπτιάτικη έξοδο η οποία σε χρόνο και μέρος ανύποπτο μεταράπηκε σε μια έξοδο πολιτικής να το πω;...χμμμμ.... κοινωνικής να το πω;...χμμμ μάλλον κοινωνικοπολιτικής (για να είμαι δίκαιος ως και προς τους δυο όρους) συζήτησης! Και ποιός θα το φανταζότανε ότι όλα θα ξεκινούσανε από ένα τραγούδι των Sleeping Pillow (το ποιό, δεν έχει σημασία). Μετα μπύρας και μουσικής, λοιπόν, καταλήγω στα ακόλουθα συμπεράσματα-ερωτήματα...Πότε θα έρθει ο πρίγκιπας να μας δώσει το φιλί που θα μας ξυπνήσει από τον λήθαργο στον οποίο έχουμε πέσει; Πότε θα φτάσει ο κατάλληλος κόμπος στο χτένι; (Και λέω "κατάλληλος" γιατί απ' ότι έχω καταλάβει το χτένι έχει πολύ αραια "δόντια") Πως καταφέρνουμε πάντα να βρισκόμαστε με την πλευρά των άπορων και πάντα να ζητούμε ελεημοσύνη, παρά τα 27 χρόνια παρουσίας μας στην Ε.Ε.; Πώς θα γίνει να πάψουμε να ζηλεύουμε όλους αυτούς εκεί έξω, που έχουν όλα αυτά που θα έπρεπε και εμείς να έχουμε και που για κάποιο ανεξήγητο λόγο δεν τα έχουμε; Μήπως αν ψάξουμε λιγάκι παραπάνω θα διαπιστώσουμε ότι τα έχουν μαζέψει όλα, κάποιοι λίγοι και καλοί, και εμείς οι "κακοί" απλά να πάμε να "κουρευτούμε"; Μήπως....; Μήπως....;
Τελικά η ζωή σε αυτόν τον τόπο είναι γεμάτη ερωτήματα για τα οποία όλοι έχουμε τις κατάλληλες απαντήσεις, αλλά κανείς δεν τις δίνει....κρατάμε το στόμα μας κλειστό και φυλάμε τις σκέψεις για τον εαυτό μας , φαντάζομαι ως ενθύμιο για μια όχι και τόσο μακρινή εποχή, όπου όχι μόνο δεν θα μπορούμε "αντιδραστικά" να σκεφτούμε, αλλά να σκεφτούμε γενικά...εναποθέτω τις ελπίδες μου στο κάρβουνο και στο καζάνι που βράζει...ήδη τα διπλανά καζάνια έχουν σκάσει ...παίζει το επόμενο να είναι το δικό μας, και όλα μετά από αυτό ίσως να είναι διαφορετικά...από τη φωτιά γεννιέται ζωή...βρε λες σε 10 χρόνια τελικά όντως να τα βλέπουμε και να γελάμε;


Υ.Γ. Από αυτό τον τόπο ελάχιστοι πέρασαν με καθαρή ματιά που είχαν το θάρρος να πούνε τόσο γι' αυτά που βλέπανε όσο και για αυτά που σκέφτονταν, και γι'αυτό αυτός ο τόπος τους τίμησε με διασυρμό, με παραγκωνισμό, με έναν ατιμωτικό θάνατο ή απλά με έναν αποκεφαλισμό...κρίμα γιατι ίσως τώρα τα ερωτήματα μας να μην ήταν και τόσα πολλά...τόσα χρόνια, τόσοι αιώνες... δε γίνεται μάλλον το νερό θα φταίει!