Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

Back to the future....

Που είναι η αδερφή μου ρε γαμώτο….θα έπρεπε να είχε έρθει μέχρι τώρα από το γυμναστήριο…βαριέμαι μοναχός μου…ας της τηλεφωνήσω μήπως και ψήνεται να πάμε για καμιά μπύρα να προετοιμαστώ αν είναι, ψυχολογικά για έξοδο…

Παίρνω λοιπόν το κινητό, εντοπίζω το όνομα ΚΑΡΝΤΑΣΙ πατάω το Yes και περιμένω….τουουουοτ……τουουουουουτ……τουουουουουτ….

- Ναι; Μου απαντάει μια αντρική φωνή….αντρική προς το εφηβική για να είμαι ακριβής

- (Ώπα: Ποιος μαντραχαλάς είναι αυτός;….Κοιτάω το κινητό μήπως και κάλεσα κάποιον άλλο αριθμό από λάθος, αλλά μπα…η οθόνη εξακολουθεί να γράφει ΚΑΡΝΤΑΣΙ)

- Ναι; Μπαμπά;

- Ο…Ορίστε;!;! (απάντησα με μια διστακτική φωνή που μου βγήκε εντελώς ασυναίσθητα από την έκπληξη)

- Τι θες πάλι ρε μπαμπά; Μου είπε η φωνή κάπως μπριζωμένη

- (………)

- Έλα μπαμπά; Μ’ ακούς;

- (….Μπαμπά; Ποιος; Εγώ; Μα που πήρα; Ποιος είμαι; Βασικα….) Ποιος είσαι; Κατάφερα να ψελλίσω

- Ρε μπαμπά τι θες;

- ……( η αλήθεια είναι πως πάγωσα)

- Άντε γαμ#@%…… και μου το έκλεισε!


Και έμεινα με το κινητό στο χέρι….τι έγινε; Ποιος ήταν αυτός; Γιατί με αποκαλούσε μπαμπά; ….και τότε μου ήρθε…
then it hit me όπως λένε και οι Γερμανοί οι φίλοι μας…είχα απευθείας σύνδεση με το μέλλον! Μου αποκαλύφθηκε το μέλλον! Μου φανερώθηκε ο δρόμος προς τον παράδεισο! Μου μίλησε ο Θεός, πώς αλλιώς να το πώ; Hallelujah!!!! Απίστευτο!! Μίλησα με το γιό μου και δεν το πήρα χαμπάρι! Θα κάνω γιο! Δηλαδή…θα κάνω οικογένεια! Να χαρώ; Να λυπηθώ; (σε τέτοιο κόσμο που ζούμε μάλλον το δεύτερο θα έπρεπε). Να το πω στους γονείς μου να ησυχάσουν και αυτοί επιτέλους; Ουφ!!! Έφυγε ένα βάρος από πάνω μου, τα χρόνια περνάνε και δεν λέει να τα περάσω μέσα στην αβεβαιότητα. Τουλάχιστον τώρα κάτι ξέρω, θα κάνω γιό. Κάτι είναι και αυτό. Ένας διάδοχος που θα με φροντίσει στα δύσκολα μου χρόνια! Πως δεν το συνειδητοποίησα νωρίτερα…μου γεννήθηκαν τόσες απορίες τώρα….ποια είναι η μάνα του; Πώς είναι στο μέλλον; Πού ζούμε; Πώς περνάμε; Καταραμένε μπαμπά, που το είχες το μυαλό σου; Τζακ-ποτ σου έκατσε και το έχασες…. αλλά που θα μου πάει, αφού κατάφερα μια φορά να βγάλω γραμμή με το μέλλον σίγουρα θα το καταφέρω ξανά, έχω πίστη! Και εκείνη τη φορά όλα θα γίνουν όπως πρέπει! Θα μιλήσω με τη κοράκλα μου (και όχι με τον αχαϊρευτο τον υιό μου!) για όλα αυτά που με τρώνε, θα μάθω όλες τις απαντήσεις και όλα θα είναι τέλεια!

Τι;

Μη μου πεις ότι δεν θα κάνω κόρη!!! Θα μελαγχολήσω….

Praise the lord brother, praise the lord sister! The future is ours!

Amen!